Vanuit milieuoverwegingen is
isolatie
een groot goed.
De gevolgen voor een waardevol pand zijn dat vaak minder.
Er zal dus bij verbouwingen steeds gezocht moeten worden naar een aanvaardbaar compromis,
een standaardoplossing is er niet.
Dakisolatie wordt gewenst wanneer een
zolder,
die historisch gezien niet voor
bewoning bedoeld is, in gebruik genomen wordt voor een functie die klimaatbeheersing vraagt.
Bovendien is daarboven opeens veel meer licht nodig,
met een reeks storende
daklichten
als gevolg. Niet altijd is een goede oplossing mogelijk,
soms verdraagt het pand de nieuwe functie echt niet.
Gelukkig is dat niet steeds zo. Voor de dakisolatie kan gekozen worden voor een
oplossing
aan de binnenzijde.
Zo zijn in de 19e eeuw veel
onbeschoten kappen
voorzien van
beschot,
een vroege vorm van isolatie. Tegenwoordig wil men meestal meer.
Wanneer daardoor een waardevolle
kapconstructie
aangestast zou worden,
moet uitgeweken worden naar buiten. Soms kan dat probleemloos.
De
dakbedekking
komt door het pakket isolatiemateriaal omhoog. Dat kan problemen geven bij de aansluitingen.
De
dakpannen
worden dan bijvoorbeeld niet meer afgedekt door het
waterbord,
maar liggen er overheen. Een houthandel kan natuurlijk genoeg materiaal
leveren om de zaak weer weg te timmeren,
maar die aanpak valt niet steeds onder wat we verantwoorde monumentenzorg noemen.
Tekst: Jean Penders, 05-2006. Bronnen: zie literatuurlijst. Afbeelding: Jean Penders
